Bo z trzmielami jest tak, że brzęczą, są włochate i niespecjalnie mamy ochotę przebywać w ich towarzystwie. Podobnie czuł się Fryderyk Lwiapaszcza, który niespodziewanie musiał nie tyle trzmiela polubić, co nauczyć się na nim latać. Tak właśnie zaczyna się wielka powieść, w której mały i wątły Fryderyk musi zmierzyć się z wielkim światem.