Podziwiam wszystkie mamy, które po urodzeniu dziecka zostały w domu i w pełni zajęły się wychowaniem małego człowieka, nie oddając go pod opiekę taty, babci, cioci, czy żłobka. Czapki z głów dla tych wszystkich, które podejmując tę trudną decyzję, rozważały wszystkie "za" i "przeciw". Bo nie jest to łatwa decyzja. Ja od razu wiedziałam, że po urodzeniu dziecka, najszybciej jak się da - chcę wrócić do pracy. I za każdym razem utwierdzam się w tym, kiedy mój syn z powodu choroby musi zostać w domu, a ja razem z nim.