Określenie "zupełnie normalna rodzina" to mikroopowieść sama w sobie, często na tyle pojemna, że skrywa rozmiary życiowego dramatu. Ile razy w gorączkowych relacjach świadków używano określeń "zwyczajna", "zwykła", "normalna", by opisać przeciętność rodziny, w której wydarzyło się coś niewyobrażalnego? Określenie "zupełnie normalna rodzina" to zapewnienie, że nijak nie można było przewidzieć tego, co się wydarzyło.